Γειά χαρά σας παιδιά!
Η βία μιας πέτρας ή μιας μολότοφ, δεν είναι βία
Βία είναι να πίνετε coca-cola, βία είναι να καθόμαστε στο κάναπε βλέποντας τηλεόραση
Βία είναι από τον παιδικό σταθμό μέχρι τα μεταπτυχιακά και 10 χρόνια σε ιδρύματα
Ιδρυματοποίηση τη στιγμή που τα θηλαστικά όλα γατάκια, τιγράκια είναι σε κλουβί τις ώρες της ακμής τους. Αυτό είναι βία.
Βία είναι η ετερονομία. Αν θέλει η Texaco και η mobile oil πόλεμο στο Αιγαίο [το κάνουν] όποτε θέλουν! Ποια δημοκρατία; Οι αστικές δημοκρατίες έχουν πεθάνει καιρό τώρα. Εκεί έχουμε μια ενδογενή αντίφαση. Η αντίφαση είναι η εξής: από τη μία υμνούμε την ατομικότητα και από την άλλη συμπιέζεται σε έναν βάλτο ομοιομορφίας. Πιστεύω ότι οι λαοί και οι άνθρωποι δεν κρίνονται από αυτό που έχουνε, αλλά από αυτό που δίνουνε. Η Ελλάδα αν έχει μια αξία δεν είναι ένα αρχαίο παρελθόν, αλλά ότι είναι ένα σταυροδρόμι.
Ένα σταυροδρόμι και μπορεί να δώσει ένα καινούργιο σήμα. Το σήμα της αυτό-οργάνωσης, της αυτονομίας. Φυσικά δε θέλουμε περισσότερο μισθό από κανέναν. Δε θέλουμε βασικό μισθό 1.400 ευρώ, θέλουμε ισότητα μισθών και εισοδημάτων για όλους και όλες.Θέλω μια κοινωνία που να στηριχτεί πάνω στη παιδικότητα. Εάν κοιτάξετε την ιστορία, δε στηρίχτηκε πάνω στους μεγάλους, στα παιδιά στηρίχτηκε. Τα παιδιά έχουνε μερικά χαρακτηριστικά που αυτά η Ιστορία αξιοποίησε, ένα χαρακτηριστικό είναι η οξυδέρκεια στην αντίδραση, είναι η εξερεύνηση και είναι κυρίως η ανωριμότητα. Στηρίζονται στην ανωριμότητα μας και στη παιδικότητα μας.
Αλλά για να γίνει όλο αυτό χρειάζεται μια ριζική αναπλαισίωση. Ακόμα και τον γλωσσικό μας κώδικα, δηλαδή η γλώσσα που χρησιμοποιούμε είναι και αυτή εξουσιαστική. Για παράδειγμα τα πιτσιρίκια όταν είναι δύο χρονών η μαμά τους λέει «παιδί μου πήγαινε γρήγορα στη τουαλέτα να κάνεις κακά» καλά θα κάνει! Να χέσει, να καθαριστεί, να τα βγάλει, να ξαλαφρώσει. Από κει αρχίζει η ενοχοποίηση του κώλου μας καταλαβαίνετε;
Παιδιά, η εξουσία δεν είναι κάτι που είναι πυρηνικό και δρα παντού. Η εξουσία είναι ένα πέπλο που μας διαπερνά συνέχεια, η εξουσία [είναι] από τον πατέρα στον γιό, από τη μάνα στη κόρη, από τον φίλο στον άλλον φίλο.
Χρειάζεται μια ριζική αναπλαισίωση και πιστεύω μπορούμε να δώσουμε ένα μεγάλο βροντερό παράδειγμα αυτό-οργάνωσης και αυτό-θέσπισης.
Παιδιά το μήνυμα θα το πάρει όλος ο κόσμος, αρκεί να μη καταπραΰνουμε τα νεύρα μας
Γεια και χαρά σας παιδιά!
Τα σχολεία μας και οι δρόμοι μας και οι πλατείες και τα κτήρια και οι πόλεις μας θέλουν μερική ανατίναξη, βέβαια! Θέλουμε βιολογικά προϊόντα, ήπιες μορφές ενέργειας. Πρέπει η αυριανή κοινωνία, όποιον θέλει εξουσία να τον ψυχοθεραπεύει. Πρέπει να είναι βαριά άρρωστος αυτός που επιζητά εξουσία. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Η κακή κοινωνία είναι παντού και πρέπει να καταργηθούν στερεότυπα και διαχωρισμοί αιώνων, όπως ο διαχωρισμός μαθητή-καθηγητή. Είμαστε όλοι συμμαθητές. Ο διαχωρισμός αδικεί χειρώνακτα. Όχι. Είμαστε όλα όλοι. Δε κρίνουμε και δε καθορίζουμε κανέναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου