And They Lived Happily Ever After

Τα τρία γουρουνάκια έριξαν τον λύκο σε μια χύτρα με βραστό νερό. Η κοκκινοσκουφίτσα φαγώθηκε από τον λύκο, η πάντα κακιά μητριά είναι άσχημη και ζηλεύει ή και μισεί την θετή της κόρη. Ο πατέρας είναι πάντα άριστος, αγαθός και πάντα νεκρός. Όποτε ζει, είναι κακός και θέλει να πουλήσει τον μικρότερο γιό του όπως και έγινε στη περίπτωση του Κοντορεβυθούλι. Η μαμά λύκαινα, έκοψε τη κοιλιά του λύκου με ψαλίδι για να απελευθερώσει τα κατσικάκια της,γέμισε τη κοιλιά του με πέτρες και τον πέταξε στο ποτάμι. Ο λύκος πνίγηκε. Η Πεντάμορφη ερωτεύτηκε το τέρας όταν έγινε και αυτός όμορφος Πρίγκηπας, παλαιότερα τον ήθελε μόνο φιλικά. Η Σταχτοπούτα είναι θύμα της πάντα μητρίας και των άσχημων θετών αδερφών της και στηρίζεται σε ποντίκια για να φτιάξει ένα πανέμορφο φουστάνι για να ρίξει τον εξίσου πανέμορφο Πρίγκηπα. Αυτός, δε δέχτηκε καν να κοιτάξει τις άσχημες αδερφές.
Έρχεται η χοντρή, θα χαλάσει η μηχανή. Μια κακιά γριά μάγισσα ελέγχει τα δάχτυλάκια μικρών παιδιών για να ελεγξει αν έχουν παχύνει για να τα φάει. Ο άσχημος είναι πάντα κακός, γίνεται καλός μόνο όταν ομορφύνει. Οι μητριές είναι ό,τι χειρότερο μετά από τις μάγισσες. Στη τραγική περίπτωση της Χιονάτης, η μητριά ήταν πιο άσχημη από τη Χιονάτη και επειδή ήταν πιο άσχημη, ζήλεψε και επειδή ζήλεψε θέλησε να σκοτώσει τη Χιονάτη προσφέροντας της ένα δηλητηριασμένο μήλο, αφού πρώτα μεταμορφώθηκε σε άσχημη γριά.
Οι νάνοι ήταν απλοί βοηθοί της Χιονάτης και όλοι είχαν ένα χαριτωμένο αλλά και εκνευριστικό κουσούρι. Η Χιονάτη ήταν πανέμορφη και καλοσυνάτη.
Το ασχημόπαπο διώχθη από την οικογένεια του και επέστρεψε μόνο όταν έγινε κύκνος, τότε όλοι το αγάπησαν. Το φτωχό κοριτσάκι με τα σπίρτα πέθανε αβοήθητο στο πεζοδρόμιο, η μάγισσα δολοφονεί τα κακομαθημένα παιδάκια, ο Oliver Twist τρώει ξύλο σε όλη του τη ζωή και μόλις υιοθετείται από τον πλούσιο επιχειρηματία ζει ευτυχής.
Σε όλα τα κλασσικά παραμύθια θρηνούμε θύματα. Ξεκοιλιασμένους λύκους, κακές γιαγιάδες, ακόμη πιο κακές μάγισσες, άλλους λύκους με καμένους πισινούς, το καλό όμως θριαμβεύει, το κακό και το άσχημο χάνεται με το χειρότερο τρόπο.
Και έζησαν αυτοί καλά και 'μεις καλύτερα (!)